In het boek Invent to learn kijken de schrijvers jaloers naar de manier waarop de leraren van Reggio Emilia te werk gaan. Als een soort motto voor hun boek nemen ze het gedicht The Hunderd languages op van Loris Malaguzzi, oprichter van de Reggio Emilia aanpak. Het gedicht in het Nederlands gaat als volgt:

Het kind
Bestaat uit honderd
Het kind heeft
honderd talen
honderd handen
honderd gedachten
honderd manieren van denken
van spelen, van spreken.

Honderd, altijd weer honderd
Manieren van luisteren
Verwonderen en liefhebben
Honderd vreugden
Om te zingen
En te begrijpen
Honderd werelden
Om te ontdekken
Honderd werelden
Om te verzinnen
Honderd werelden
Om te dromen.

Het kind heeft honderd talen
(en nog honderd honderd honderd meer)
Maar ze pakken er negenennegentig af.
De school en de samenleving
Scheiden het hoofd van lichaam

Zij zeggen tegen het kind:
Dat hij zonder handen moet denken
Zonder hoofd moet handelen
Moet luisteren en niet praten
Moet begrijpen zonder vreugde
Alleen met Pasen en met kerst
Mag lief hebben en verwonderen.

Ze zeggen tegen het kind:
Ik geef je de al ontdekte wereld
en van de honderd
pakken ze er negenennegentig af.

Ze zeggen tegen het kind:
Dat werk en spel
Realiteit en fantasie
Wetenschap en verbeelding
Hemel en aarde
Verstand en droom
Dingen zijn
Die niet bij elkaar horen.

En dus vertellen ze het kind
Dat de honderd er niet is.

Het kind zegt:
ZEKER DIE IS ER WEL!

Op de Engelse Wikipedia wordt over Reggio Emilia de volgende uitleg gegeven:

The Reggio Emilia philosophy is based upon the following set of principles:

  • Children must have some control over the direction of their learning;
  • Children must be able to learn through experiences of touching, moving, listening, and observing;
  • Children have a relationship with other children and with material items in the world that children must be allowed to explore;
  • Children must have endless ways and opportunities to express themselves.

The Reggio Emilia approach to teaching young children puts the natural development of children as well as the close relationships that they share with their environment at the center of its philosophy. The foundation of the Reggio Emilia approach lies in its unique view of the child. In this approach, there is a belief that children have rights and should be given opportunities to develop their potential. “Influenced by this belief, the child is beheld as beautiful, powerful, competent, creative, curious, and full of potential and ambitious desires.” The child is also viewed as being an active constructor of knowledge. Rather than being seen as the target of instruction, children are seen as having the active role of an apprentice. This role also extends to that of a researcher. Much of the instruction at Reggio Emilia schools takes place in the form of projects where they have opportunities to explore, observe, hypothesize, question, and discuss to clarify their understanding. Children are also viewed as social beings and a focus is made on the child in relation to other children, the family, the teachers, and the community rather than on each child in isolation.

Educators have to make children aware that respect for their similar is important because everyone is a “legal subject” and part of a group.

Belangrijk wat ik hier uit haal is dat leerling actief betrokken zijn bij het vormgeven van het onderwijs. Leerlingen krijgen de rol van onderzoeker in projectmatig onderwijs. Het onderwijs sluit verder aan bij de belevingswereld van de kinderen.