Mooier en bijzonderder kan ik het niet zeggen…
Sjef bedankt
Ontroerend (en) mooie ode aan de Domstad:
of anders Domstad:
………………
Als je me plotseling vergeet,
zoek me niet,
want ik zal je reeds vergeten zijn.
Als je de wind van vlaggen
die door mijn leven waait
waanzinnig en lang vindt,
en je besluit
me aan de oever te laten
van het hart waarin ik wortel
bedenk
dat op die dag, op dat uur,
ik mijn armen op zal heffen,
dat mijn wortels naar buiten komen
om àndere grond te zoeken.
……………………
(Pablo Neruda)
Of het goed is dat de Domstad-ziel verdwenen is betwijfel ik ten zeerste. Maar blijkbaar waren er hogere machten die dit nodig achtten. En inderdaad Domstad is reeds vergeten!
En of er wortels naar buiten zullen komen, we zullen zien.
Comments
Leave a comment Trackback