Gerard Dummer

Deze week was ik op de BETT in Londen. Het was al weer een aantal jaar geleden dat ik hier was. Deze keer was ik niet met een groep maar in mijn eentje gegaan. Mijn aandacht ging dit keer vooral uit naar materialen die geschikt zouden kunnen zijn om te gebruiken in het kader van mijn promotietraject (het programmeren van apparaten). Er is veel materiaal te vinden dat hier misschien voor in aanmerking komt. Ik twitterde hier al over. Ik maakte daarbij al een indeling van verschillende soorten materialen. Die indeling is niet helemaal uit de lucht komen vallen. Ik ben hierbij getriggerd door Blikstein (2015) die materialen, die gebruikt worden bij physical computing, indeelt op drie niveaus van abstractie:

1. Op niveau 1, het niveau waarbij het meest zichtbaar is gemaakt, heb je inzicht in de elektronisch ontwerp de manier waarop de printplaats is gemaakt, het solderen en het programmeren in low level talen zoals C++.
2. Op niveau 2, is de elektronica, zoals breadboards, weerstanden en losse kabeltjes, zichtbaar en wordt gebruik gemaakt van Mid-level programmeertaal.
3. Op niveau 3, wordt alleen gekeken naar de sensoren en actuatoren en wordt geprogrammeerd in een high level programmeertaal (zoals Scratch).

Zijn indeling geeft een framework voor ontwikkelaars van materialen van physical computing. Dit framework kwam tot stand door zijn studie naar de verschillende generaties van materialen die op dit gebied zijn langsgekomen. Heel in het kort hierover (want ik wilde niet het artikel hier gaan bespreken):

1. Generatie 1: Pioneers of physical computing (LEGO/Logo, Braitenberg Bricks, and Programmable Bricks)
2. The second generation: Conquering the World (Crickets, Programmable Bricks, and BASIC Stamp)
3. The Third Generation: Broadening Participation and Accessing New Knowledge Domains (GoGo Board, Phidgets, Wiring, and Arduino)
4. The Fourth Generation: New form factors, new architec tures, and new industrial design (Pico Cricket, Lilypad, Topobo, Cubelets, LittleBits)
5. The Fifth Generation: Single board computers (Raspberry Pi, PCDuino, Beagle Board)

Afgelopen week ben ik, net als veel andere Nederlanders, naar de BETT in Londen geweest. Samen met collega’s van Hogeschool Utrecht hebben we twee dagen de BETT bezocht. We waren met een groep van 12 personen. Het was een gevarieerde groep die met verschillende invalshoeken naar de zelfde BETT keken: vanuit het project Leven Lang Leren waren er mensen mee, vanuit het project Blended Learning, vanuit het project 4FF (zie video en presentatie hieronder) en vanuit de Beleidsgroep ICT en Onderwijs van de Faculteit Educatie. Vanuit die laatste groep mocht ik aansluiten bij het gezelschap.

Edubloggers 30-8-2012 Hans van Bergen SURFconext de leeromgeving voor 4FF from SURFnet

 

In deze blogpost ga ik verder in op onderwerpen die er voor mij uitsprongen. Dat zijn: ICT en speciaal onderwijs, ICT en rekenen, digibordgebruik, ICT in de onderbouw, ICT en techniek ICT en creativiteit en tot slot de MOOC’s.

ICT en speciaal onderwijs
De laatste jaren probeer ik steeds meer zicht te krijgen op de mogelijkheden die ICT biedt op het gebied van speciaal onderwijs. Wat me dit jaar opviel op de BETT was dat er veel aanbieders waren die zich richten op de sensomotorische ervaringen van leerlingen. De volgende bedrijven zag ik daar staan: Sensory Guru, Clarity, iansyst en RM Education SpaceKraft. Om met die laatste te beginnen (SpaceKraft): daar heb ik een dik boekwerk van meegenomen vol materialen die gericht zijn op de sensomotorische ervaringen. Hun brochure is onderverdeeld in multi-sensory environments, portable multi-sensory solutions en multi-sensory resources. In de multi-sensory rooms speelt kleurig licht, geluid, beweging en tast een belangrijke rol. In de video hieronder krijg je een idee van hun materialen.

ICT en rekenen
Vanuit het voorbereiden van promotietraject over de integratie van ICT in de lerarenopleiding en specifiek gericht op rekenen, ben ik ook geïnteresseerd in de rekensoftware. Er zijn er op de beurs weer veel te vinden: Maths-Whizz, Number Shark, Mathland, MonkeyTales en Classroom professor Gadgets.

Maths-Whizz

Leerlingen krijgen inzicht in het oplossen van sommen.

MonkeyGames

Leuke 3D-game. Leerlingen moeten alleen opdrachten maken en krijgen hierbij verder geen uitleg. Dit geven ze op de website zelf ook aan.

Digibordgebruik
Het bedrijf ICT-Direct uit Engeland liet zien hoe je zelf een digitale tafel (multi touch table) kunt maken voor een fractie van de prijs die je bij de commerciële aanbieders er voor betaald. Het project, genaamd project touch, is voor het eerst gepresenteerd op de BETT.

Ben benieuwd welke school in Nederland hiermee aan de slag gaat.

Bij zowel Promethean als SMART waren nieuwe versies van de digitafel te bewonderen. Hieronder de tafel van SMART.

Nog een tafel van het bedrijf Digital Nursery.

Tot slot nog het bedrijf CyberScience 3D dat mooie 3D afbeeldingen maakt voor het digibord. Daar zou een Nederlands bedrijf een mooie vertaling aan kunnen geven naar mijn idee.

Hetzelfde doet ook 3D Hub.

ICT in de onderbouw
Ik heb deze keer niet zoveel opgemerkt dat geschikt was voor ICT in de onderbouw. Iets dat ik er wel aardig uit vond zien, alhoewel voor de mogelijkheden misschien te prijzig, waren de StoryPhones. Robuuste koptelefoons waar kinderen eigen verhaaltjes of aangeleverde verhaaltjes op kunnen beluisteren. Ben benieuwd hoe kleuterjuffen hier over denken.

De koptelefoons zelf

De opnameapparatuur

ICT en techniek
Onder ICT en techniek versta ik tot nu toe (ik ben gewoon nog niet verder) robotica in al zijn vormen. Ik heb de uitgebreide LEGO Education Catalogue meegenomen. Daarin zag ik dat de NXT-software wordt opgevolgd door de EV3-software. Deze software is nog meer ontwikkeld met het onderwijs in gedachten. De software is nu ook uitgerust met duidelijke handleidingen en instructies. Ook heb ik nog eens goed kunnen kijken naar de WeDo software. Dat is programmeren voor jonge kinderen. Daar wil ik ook wel een set van op school hebben!

Andere programmeersoftware die op dezelfde visuele manier werkt is Flowol. Bij dit programma kun je onder andere werken met zogenaamde mimics: interactieve plaatjes die je opdrachten kunt geven. Zie deze videopagina voor een voorbeeld.
Ook fischertechik liet zien op welke manier je kon werken aan STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics). Maar daarvan is de doelgroep vooral VO en hoger. Verder kon je nog de NAO bewonderen (mmaar ook voor VO).

Meest aparte vond ik de EMOX, the Augmented Robot, die in staat is om gevoelens af te lezen. Zie onder andere deze foto die ik ook op mezelf heb toegepast zien worden. Voor het basisonderwijs zag ik hier nog geen mogelijkheden voor.

ICT en creativiteit
Veel aanbieders waren er voor de animatiesoftware. Zoals zo’n beetje elk jaar moet ik zeggen. Bedrijven die er voor mij uitsprongen waren: StopMotionPro, HUE animation studio en Zu3D. Deze laatste vond ik voor het basisonderwijs het meest toegankelijk. Niet qua prijs welk qua lay-out en gebruiksgemak.

MOOC’s
De BETT was ook een goede gelegenheid om lezingen bij te wonen over ICT en Onderwijs. Een lezing heb ik bijgewoond. Die van Curtis J. Bonk over MOOC’s. MOOC staat voor Massive Open Online Courses. Na zijn lezing werd me wel duidelijk dat dit acroniem maar gedeeltelijk zijn naam waar maakt. Tenminste als je onder Open ook Gratis verstaat.
In zijn lezing ging Bonk in op strategieën bij het opzetten van een MOOC, type MOOC’s, business plannen achter MOOC’s (hoe verdien je er geld aan) en tips voor degenen die een MOOC modereren. Zijn website biedt een overdaad aan informatie. Dus zeker de moeite waard om eens naar te kijken.

Had nog niet de foto’s geüpload die ik op de BETT heb gemaakt. Bij deze. Verder nog een paar punten die ik de vorige post was vergeten.
1) Phun heet nu Algodoo. Het is het natuurkundeprogramma voor op het digibord.

2) Stephen Heppell had ook nog een klein optreden op de BETT. Zijn interesse gaat onder andere uit naar de fysieke leeromgeving. Hier een voorbeeld van ingenium.

3) De foto’s

Dit jaar weer naar de BETT gegaan in Londen. De laatste keer dat ik hier over schreef was in 2007. Deze keer ben ik alleen zaterdag naar de beurs geweest omdat ik door de week geen tijd had.
Van te voren had ik bedacht dat ik zeker zou gaan kijken naar informatie over Special Needs. Dat is een onderwerp waarvan ik zelf vind dat ik me er nog meer in mag verdiepen. In een eigen hoek waren verschillende producenten van materiaal voor deze groep bij elkaar gezet. Een aantal producenten waarvan ik de folders heb aangenomen zijn:
TAP-IT
Tap -it: Touch Accessible Platform for Interactive Technology. Stevige borden met software die er voor zorgt dat mensen met weinig controle over spieren toch met computer kunnen werken.
Nyoyn
Nyoyn: met soundsteps en nebula. Niet direct ontwikkeld voor speciaal onderwijs maar komt wel tegemoet aan bewegingsdrang van kinderen. Vind ik in het rijtje passen van de dansmat (met denkstapsprong) en de swinx.
Skoog
Skoog. Een muziekinstrument in de vorm van een rubberen kubus met gekleurde zachte bulten. Hilarisch apparaat waarmee je ook zonder controle over handen en vingers muziek kunt maken.

Proloquo2go
Proloquo2Go van AssistiveWare waarmee je met behulp van pictogrammen verstaanbaar kunt maken. Nederlands bedrijfje dat vooral Engelse markt bedient. En alleen software ontwikkelt voor de Mac.

SprintPlus
SprintPlus: hulpsoftware voor mensen met dyslexie. Mooi en simpel werkend systeem dat geïntegreerd kan worden in Word en in eigen tekstverwerkingsprogramma zijn werk doet.

Verder vielen met nog wel een paar dingen op:

• Er komt steeds meer aanbod rondom digitale 3D-leermaterialen.
• Multitouch voor digiborden wordt steeds normaler
• tabletcomputers zullen een steeds grotere rol gaan spelen
• Digitaal leermateriaal neemt steeds uiteenlopender vormen aan

Dat laatste punt zal ik nog iets verder toelichten. Het is allang niet meer zo (als dat ooit al zo geweest is) dat we onder een computer verstaan: desktopcomputer met CRT-schem, los toetsenbord en muis (wel met een draadje eraan). Maar het is inmiddels ook niet meer zo dat we er alleen alles tussen een smartphone en een iMac (met 27 inch scherm) onder kunnen scharen (met daartussen de: PDA, netbook, tablet, netbook, laptop). Tegenwoordig komt het digitaal leermateriaal als tafel, slimme blokjes (of Tiktegel) en blokken.

Creativiteit
Op het gebied van creativiteit was er meer dan genoeg aanbod. Een paar aanbieders die me opvielen (of waarbij ik niet snel wegrende omdat ze me een zoveelste foldertje probeerden aan te smeren) waren: Zu3D (stop-motionsoftware), moviestorm (3D-animatiesoftware) en 1Clone4 (3D-animatie). Waarbij de pakketten als ik het zo snel bekijk in volgorde van complexiteit staan.
Twee voorbeelden van hardwarepakketten op dit gebied zijn Planet Moviebox (een complete televisie- filmset in een grote kist) en SchoolRadio (waarbij je een complete geluidsstudio krijgt aangeleverd).

Indruk van BETT 2011
Veel van de zaken die ik heb gezien kwamen me bekend voor (gelukkig maar). Prettig vond ik het om ze te kunnen uitproberen. Dat vind ik dan een meerwaarde van de beurs. Ook de gesprekken met de standmensen zorgt ervoor dat ik een iets beter beeld krijg van het product (ik acht me wel in staat om door de verkooppraatjes door te luisteren:-)).
Voorgaande jaren ben ik met een groep gegaan en dit keer alleen (had geen tijd deze week). Dat is natuurlijk wel jammer omdat je de gesprekken over toepassingen van ICT in het onderwijs nu niet hebt. Hopelijk maak ik dat weer goed als ik zelf op de NOT sta eind januari (we staan voor WikiKids dan bij Kennisnet op de stand).

Het bedrijf Futurelab houd ik nu al een tijdje in de gaten. Het komt altijd met verfrissende ideeën. Ik vraag me wel af of ze altijd bruikbaar zijn. Orgineel zijn ze in ieder geval wel. Een paar jaar geleden zag ik bij hen het savanne-spel. Zelf schrijven ze hierover:

“Savannah is a strategy-based adventure game where a virtual space is mapped directly onto a real space. Children ‘play’ at being lions in a savannah, navigating the augmented environments with a mobile handheld device. By using aspects of game play, Savannah challenges children to explore and survive in the augmented space. To do this they must successfully adopt strategies used by lions.”

Een video kun je hier bekijken.

Dit jaar heb ik op de BETT ook een bezoek gebracht aan de stand van Futurelab. En waar komen ze dit jaar mee? Met een programeerbare fontijn. Zelf omschrijven ze het als volgt:

“Fountaineers is engaging pupils and staff in a primary school as co-designers of an interactive and programmable water fountain. As people pass by, the intelligent fountain will respond to their behaviour in different ways using programs created by pupils. In both its design and use, the fountain will enable children and adults to engage with and learn from their environment; learn between lessons and across spaces; and take part in a range of collaborative learning experiences. “

Beetje raar, maar wel leuk. Jammergenoeg hebben ze hier nog geen filmpje van op hun website staan.

Even een berichtje tussendoor van de BETT van vorig jaar. Ik zag dat ICT op school dit jaar een interview heeft gehouden met de mensen van LEGO. Heel leuk. Vorig jaar had ik hier ook een interview mee. Misschien ook nog even leuk om te horen. De onderstaande podcast is wel zo’n half uur lang en er komen nog meer onderwerpen aan bod.

Je komt vooral alles te weten over de First Lego League.

Zelf heb ik mijn BETT-foto’s op flickr gezet. Ik heb getagged met BETT2007. Anderen hebben dit ook gedaan. Maar volgens mij is er geen gezamenlijke tag afgesproken of voorgesteld door de organisatie. Met een beetje zoeken in flickr (bett en data gecombineerd) kom ik tot 237 foto’s. Als ik zoek op BETT2007 kom ik bijna alleen mijn eigen foto’s tegen. En BETT 2007 levert meer hits weer op.

Mijn slideshow is hier te vinden.

Op YouTube levert de zoekactie BETT 2007 zes filmpjes op waarvan er twee echt over de BETT gaan. De rest heeft er weinig mee te maken.

BETT 2007

Van woensdag 10 januari tot en met vrijdag 13 januari heft ABZHW ook dit jaar weer de studiereis naar de BETT in Londen georganiseerd. Dit jaar gingen er zo’n 180 mensen mee. (Maak hier de reis nog een keer in Google Earth)
De woensdag stond in het teken van de reis naar Londen en de rondetafelgesprekken. Hier waren twee rondes. In de eerste ronde mochten Harry Spoelstra en ik een presentatie houden over WikiKids. Het was leuk om hier te vertellen waar we mee bezig zijn. De presentatie hieronder hebben we tijdens deze bijeenkomst gebruikt.

Een onderdeel van de presentatie gaat over de vraag of WikiKids ook gevaarlijk is. Niet alleen als teaser gebruikt maar ook om aan te geven dat als je met WikiKids gaat werken je leerlingen bewust moet maken van een aantal zaken: mediawijsheid zou het genoemd kunnen worden. Het gaat bij WikiKids om:

• Verkeerde informatie;
• Kopiëren en plakken van teksten;
• Gebruik van auteursrechtelijke afbeeldingen;
• Aanmaken van vreemde pagina’s;
• Online pesten.

Nu is WikiKids nog vooral een plek waar leerlingen informatie neer kunnen zetten. Ik hoop dat het over een tijd geschikt is om ook informatie te halen. Nu we in deze fase zitten denk ik dat het vooral de rol van de moderatoren belangrijk is in bovenstaande punten. Zij zullen bijvoorbeeld in de gaten moeten houden of er geen teksten en afbeeldingen van andere pagina’s gekopieerd en geplakt worden. Ik ben blij dat ik kan zeggen dat dit ook gebeurt.

Als ik het over moderatoren heb dan is dit niet helemaal gelijk aan de moderatorenrol zoals die op Wikipedia ingevuld wordt. Ik zie leerkrachten die met leerlingen aan de slag gaan namelijk ook als moderatoren. Deze leerkrachtmoderatoren begeleiden leerlingen in de klas als leerlingen aan een artikel werken. Dus voordat een artikel op WikiKids komt te staan. In deze fase moeten leerkrachtmoderatoren duidelijk maken wat wel en niet kan. Dat komt aardig overeen met de punten die ik hierboven heb genoemd:

• Leerlingen moeten hun informatie checken voordat ze het op WikiKids zetten
• Leerlingen moeten hun informatie in hun eigen woorden opschrijven
• Leerlingen moeten toestemming vragen als ze afbeeldingen van iemand anders willen gebruiken
• Het aanmaken van vreemde pagina’s is niet toegestaan
• En op online pesten staat een onmiddellijke blokkering

Als ik het in tips op zou schrijven aan leerlingen zouden dit de volgende zijn:

• Heb je de informatie gecheckt die je op WikiKids wilt zetten?
• Heb je de informatie in je eigen woorden opgeschreven?
• Heb je toestemming voor het gebruik van afbeeldingen van iemand anders?
• Past het onderwerp wel in WikiKids?
• Val je anderen niet lastig met wat je op WikiKids zet?

Op donderdag stonden de schoolbezoeken centraal. ’s Morgens zijn we naar het Kingwood City Learning Center gegaan. Er zijn zo’n 300 van deze centra in het land. Ze zijn opgezet om ICT te stimuleren. Ze maken gebruik van een zogenaamd TRIO-model. Een cursus heeft daarin de volgende opbouw: de medewerkers geven aan de leerkrachten een cursus op het centrum, de medewerkers geven een cursus aan de leerlingen (de leerkracht van de klas zit achterin) en tenslotte geven de leerkrachten de les aan de leerlingen (de medewerker van het centrum zit achterin). Dit model kent een groot nadeel: alle professionalisering vindt plaats in het centrum. In de school zelf gebeurt niets. We hebben hier een paar groepen aan het werk gezien: leerkrachten die bijscholing kregen in het gebruik van muziek en ICT en leerlingen die in Flash aan het programmeren waren.
Tenslotte hebben we een video-conferentie gehouden met Mike Griffith, directeur van Global Leap, een organisatie die het gebruik van video-conferencing in de klas ondersteunt. Ik vind dit wel speciaal. Een aparte organisatie voor dit deel van het ICT gebruik in de klas.

Op vrijdag stond het bezoek naar de BETT centraal. Dit jaar wilde ik vooral kijken naar de mogelijkheden van GIS-software en video-gebruik. GIS staat voor Geografische Informatie Systemen. Ik ben al een tijd bezig met de mogelijkheden van Google Earth en was benieuwd wat producenten van GIS-software van Google Earth vonden. Zoals je je kunt voorstellen waren ze niet echt heel erg te spreken hierover. Interessant vond ik de presentatie van David Mitchell van de Geographical Association.

Hij haalde in zijn presentatie een definitie van Diana Freeman aan: GIS heeft te maken met kaarten op de computer waar je data aan toe kunt voegen. Kaarten, computer en data staan dus centraal. Hij liet een paar eenvoudige manieren zien waarop je dat met bijvoorbeeld Google Earth voor elkaar kon krijgen.

Nu wist ik de meeste zaken al wel maar vond ik het verhelderd om te zien hoe hij met specifieke kaarten opdrachten voor leerlingen op zette. Daar ga ik de komende tijd ook mee aan de slag: wat moeten leerlingen precies weten van GIS in het basisonderwijs, welke mogelijkheden biedt Google Earth hiervoor, welke andere programma’s zouden gebruikt kunnen worden voor GIS. Ik weet van het bestaan van de website edugis.nl.

Die site zit gedegen in elkaar maar richt zich in principe op de middelbare school. Ik denk dat je ook goed met leerlingen van de basisschool hiermee aan de slag kunt. Een voorbeeld dat ik (trouwens niet voor basisschoolleerlingen) tegenkwam op de Google Earth Blog (aanrader) moet ik hier ook nog echt even noemen: Upper Green Valley Enviromental Issues. Het gebruik van Google Earth (onder andere) om te ver doorgevoerde industrialisering duidelijk te maken:

Programma’s die ik (ik zei het vorig jaar ook al, en ik hoop dat ik er nu echt aan toekom) nog verder wil bekijken zijn:

• Aegis 3
• ArcView
• Mapshore
• Local Studies
• VistaAnquet Maps
• Digital worlds
• InfoMapper
• MapsDirect for Schools
• Memory-Map
• Tracklogs digital mapping

Zoals gezegd moet ik me nog verder verdiepen in de GIS-vaardigheden die basisschoolleerlingen moeten behalen. Ik heb wel het vermoeden dat de GIS-vaardigheden voor basisschoolleerlingen redelijk beperkt is. Misschien dat Google Earth voldoende is. Misschien dat Google Earth een goede start is en dat een apart pakket hier verder in kan gaan. Het grote voordeel van Google Earth is dat het een ontzettend aantrekkelijk programma is. En dat kan ik van de meeste GIS-pakketten nu nog niet zeggen (maar ik moet me nog meer verdiepen).

Zaterdag was de laatste dag. Tijd voor nog een bezoekje aan de BETT of een dagje Londen.